Suchań, pow. stargardzki

Stanowisko położone jest w pradolinie Reczycy. W bezpośrednim jego sąsiedztwie bije kilka źródeł, co jest dosyć typowym krajobrazem dla kultowych depozytów z okresu Wędrówek Ludów na terenach Skandynawii. W październiku 2006 r., zostały znalezione przypadkowo, trzy zabytki stanowiące część rozproszonego depozytu z późnego OWL. Do tej pory zarejestrowano następujące przedmioty wchodzące w skład depozytu: dwa brakteaty skandynawskie, trzy zawieszki pierścieniowate i jeden pierścień. Niewątpliwie do najciekawszych należą brakteaty skandynawskie (typu C). Znajdujące się na brakteacie wyobrażenie przedstawia stylizowanego jeźdźca na koniu. W otoku znajduje się napis runiczny, zaś poniżej końskiego łba – motyw swastyki. Wyobrażenie jest silnie zdeformowanym skandynawskim naśladownictwem postaci rzymskiego cesarza na koniu, znanej z solidów, złotych medalionów i ich kopii występujących na obszarach Barbaricum. Motyw ten może być identyfikowany z postacią Odyna na koniu i ma niewiele analogii, znanych z południowej Szwecji a zwłaszcza Bornholmu. W 2010 r. został znaleziony na północnej Zelandii kolejny brakteat z tej grupy, który zdaniem M. Axboe został wykonany identycznym stemplem jak brakteat z Suchania. Wedle ustaleń M. Axboe ten typ datowany jest na około 500 r. po Chr.

W skład depozytu wchodziły ponadto pierścień ze skręconego spiralnie drutu w formie podwójnego zwoju oraz trzy zawieszki pierścieniowate typu skandynawskiego mające najbliższe analogie w znalezionym w 2001 r. depozycie w Sorte Muld II na Bornholmie.

Na stanowisku przeprowadzono w 2006 r. prace rozpoznawcze (w tym zdjęcia lotnicze i badania geofizyczne), mające na celu próbę precyzyjnej lokalizacji w terenie i ustalenie kontekstu rozproszonego przez orkę depozytu z OWL oraz ewentualne zlokalizowanie jego pozostałej części. Okazało się, że omawiane stanowisko stanowiło obszar długotrwale czy raczej kilkukrotnie użytkowanej osady, zapewne już od MOP aż do OWL. W warstwie ornej zarejestrowano m.in. brązową zapinkę krzyżową typu bornholmskiego oraz unikalną na wschód od Odry, brązową zapinkę w stylu zwierzęcym typu turyńskiego.

Zarejestrowany najpewniej jedynie w części depozyt, należy datować na fazę D3/E OWL, tj. zapewne na drugą połowę V lub początki VI w. po Chr. Wskazuje on na bardzo istotne infiltracje skandynawskich elit władzy wywodzących się z obszaru południowej Szwecji i Bornholmu u schyłku starożytności na obszary Zachodniego Pomorza, stanowiące zapewne zalążek późniejszych wpływów Wikingów na tych terenach. Niezwykle istotne z punktu widzenia naukowego jest ustalenie bliższego kontekstu zalegania depozytu, a także szerszego tła osadnictwa w OWL w tym regionie. Z tego m.in. względu tak istotne jest pobranie i przebadanie profilu palinologicznego z sąsiedztwa osady.

Depozyt z Suchania (fot. K. Kowalski, zbiory MN w Szczecinie)