Brudnice
Brudnice, pow. żuromiński, kompleks osadniczy →kultury przeworskiej i →wielbarskiej funkcjonujący od początków I w. do początków V w. po Chr., systematycznie badany wykopaliskowo od 2004 r. przez Andrzeja Szelę. Luźno, w warstwie humusu znaleziono liczne zabytki z →OWL : brązowe sprzączki z pogrubioną ramą typów M-L AH11, AH16, AH27-28, w tym także pokryte srebrną blachą typu AH16 (fot. 1), srebrne →języczkowate okucie końca pasa (fot. 2), posrebrzane okucia końca pasa typu Brudnice (fot. 3), zapinkę typu Bügelknopffibeln z poliedrycznym guzkiem typu bornholmskiego (fot. 4). Z →OWL pochodzą również liczne groby ciałopalne jak również dwa najbogatsze groby szkieletowe znajdujące się w części nekropoli związanej z →kulturą wielbarską. W jedynym z nich zawierającym kości trzydziestoletniej kobiety, której twarz zrekonstruowano (fot. 5), znaleziono m.in. garnitur pasa zdobiony w →stylu Untersiebenbrunn czy paciorek twarzowy typu 2 wg Selling.
Andrzej Szela
Instytut Archeologii UW
andrzejsz2013@o2.pl
Literatura: A. Szela, Ratownicze badania wykopaliskowe na stanowisku 5 w Brudnicach, pow. żuromiński, „Barbaricum” 7, 2004, s. 295-304; A. Szela, Badania i pytania. Problemy związane z Mazowszem Północnym w pierwszych wiekach naszej ery, (w:) B. Kaim (red.) Blisko i daleko. Księga Jubileuszowa Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009, s. 47-54; A. Szela, Brudnice, woj. mazowieckie. Badania w latach 2009-2010, Światowit VIII (XLIX)/B, 2009-2010 (2011), s. 169-177; A. Szela, Brudnice st. V, woj. mazowieckie. Badania w roku 2011, Światowit IX (L)/B, 2011 (2012), s. 281-285.
-
pełna rozdzielczość
Fot. 1. Sprzączka z pogrubioną ramą pokryta srebrną blachą
-
pełna rozdzielczość
Fot. 2. Srebrne językowate okucie końca pasa
-
pełna rozdzielczość
Fot. 3. Srebrne okucie typu Brudnice
-
pełna rozdzielczość
Fot. 4. Kabłąk zapinki typu Bügelknopffibeln z poliedrycznym guzkiem tupu bornholmskiego
-
pełna rozdzielczość
Fot. 5. Rekonstrukcja twarzy 30-letniej kobiety