Kiełpino
Kiełpino, gm. Kartuzy, woj. pomorskie (niem. Kelpin, Kr. Danziger Höhe), depozyt znaleziony w torfowisku, złożony z dwu sr. zapinek, ok. 40 paciorków szklanych i bursztynowych oraz ze sr. pierścieni i kulki (fot. 1.). Wszystkie zabytki zaginęły. Zapinki zaopatrzone są przy główce w półokrągłą płytkę oraz wąski pręt do przymocowania dużego pustego guzka. Na końcach osi większej z fibul znajdują się podobne guzki, których przy mniejszej fibuli, podobnie jak sprężyny, obecnie brakuje. Kabłąki zapinek są krótkie i mocno wygięte, nóżki romboidalne i na krawędziach zdobione półkulistymi występami. Fibule różnią się techniką wykonania i zdobieniem: większa blaszana, ornamentowana jest techniką stempelkową i puncowaniem w stylu →Sösdala . Druga zapinka jest w całości odlewana i zdobiona na płytce, kabłąku i nóżce w →stylu Kerbschnitt.
Większa fibula jest zbliżona do typu Wiesbaden, przede wszystkim do zapinek z depozytu w →Trzebiatowie ( d. Treptow) oraz ze →Świelina (d. Schwellin), choć odmiennie ornamentowana. Zapinki wykonane są w stylach typowych dla pierwszej połowy V w., przy czym okaz z odlewanym zdobieniem stylistycznie jest nieco późniejszy od fibuli blaszanej. Depozyt datowany jest na połowę V w.
JS
Literatura: W. La Baume, Germanische Funde der Völkerwanderungszeit aus Nordostdeutschland, Blätter für Deutsche Vorgeschichte 2, 1925, s. 15-30; W. La Baume, Urgeschichte der Ostgermanen, Ostlandforschungen 5 (1934), s. 149, ryc. 72; K. Godłowski, Zur Frage der völkerwanderungszeitlichen Besiedlung in Pommern, Studien zur Sachsenforschung 2, 1980, s. 63-108; M. Tempelmann-Mączyńska, Die Perlen der römischen Kaiserzeit und der frühen Phase der Völkerwanderungszeit im mitteleuropäischen Barbaricum, Römisch-Germanische Forschungen 43, Mainz am Rhein 1985, s. 284, ryc. 24; M. Mączyńska, Zmierzch kultury wielbarskiej – czego nie wiemy? [w:] M. Fudziński, H. Paner (red.), Nowe materiały i interpretacje. Stan dyskusji na temat kultury wielbarskiej, Gdańsk 2007, s. 365–401.
-
pełna rozdzielczość
Fot. 1. Zabytki ze skarbu z Kiełpinia ( Tempelmann-Mączyńska 1985, ryc. 24.)