Konarzew
Konarzew, pow. łęczycki, woj. łódzkie, skarb monet, srebrnych ozdób, elementów stroju, ich fragmentów i in. przedmiotów, odkryty przypadkowo w 1937 r. lub wcześniej. W jego skład wchodziła nieokreślona liczba monet złotych i srebrnych, w tym dwa zaopatrzone w otwory denary Kommodusa (jeden dla Kryspiny), →solidy Honoriusza i Walentyniana III (2 egz.) oraz srebrna moneta (pół-silikwa?) Zenona (zapewne ostrogocka), główki dwóch srebrnych pięciopalczastych zapinek, dwie srebrne, pozłacane sprzączki (jedna wykonana we wczesnym →stylu zwierzęcym, druga o kolistej ramie), dwa srebrne, pozłacane kolce od sprzączek, srebrne okucie pasa z końcem w kształcie jaskółczego ogona, fragment srebrnej bransolety, srebrny kolczyk z ostrokrawędzistym zakończeniem, cztery fragmenty drutu srebrnego, srebrna sztabka o kwadratowym przekroju, główka srebrnego nitu, 4 fragmenty zdobionej blachy srebrnej pochodzącej zapewne z pociętego, późnoantycznego naczynia. Depozyt datowany jest na przełom V i VI wieku i należy do horyzontu skarbów zawierających siekane srebro. Część przedmiotów znajduje się w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, zaś solidy przechowywane są w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie.
AB
Literatura: E. Petersen, Die ostelbische Raum als germanisches Kraftfeld im Lichte der Bodenfunde des 6.–8. Jahrhunderts, Leipzig 1939, s. 74-76, ryc. 109, 110; E. Petersen, Zum völkerwanderungszeitlichen Hortfund von Konarzew, Kr. Lentschütz (jetzt Reichsgau Wartherland), „Nachrichtenblatt für deutsche Vorzeit“, t. 16, 1940, s. 278-279; A. Mikołajczyk, Zbiory numizmatyczne Muzeum Archeologicznego i Etrnograficznego w Łodzi, „Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. Seria Numizmatyczna”, t. 1, 1982, s. 36, nr 140; M. Mączyńska, Schyłkowa faza kultury przeworskiej (w:) A. Kokowski (red.) Kultura przeworska, t. 4, Lublin, 1999, s. 29, 30, ryc. 14; I. Jakubczyk, Corpus der Römischen Funde in Europäischen Barbaricum – Polen, t. 3: Mittelpolen, Kraków – Warszawa 2018 – w druku.
