Okres Wędrówek Ludów
w dorzeczu Odry i Wisły

Jesteś tutaj: Strona główna / Thesaurus / Zabytki / Fibula równoramienna

Fibula równoramienna

Fibula równoramienna (gleicharmige Bügelfibel, equal-armed brooch), element stroju charakterystyczny dla okresu merowińskiego i początków wczesnego średniowiecza (od końca VI w. po wiek IX) na rozległych obszarach Europy, od Skandynawii i Anglii po Europę płd-wsch (fot. 1-3.), znany także na ziemiach polskich (szczególnie na terenie →kręgu zachodniobałtyjskiego). Na główce i nóżce fibuli dwie identyczne, symetryczne tarczki, które miały kształt półkolisty, trójkątny, prostokątny, trapezowaty, rombowaty, krzyżowy, rzadziej zoomorficzny; niekiedy tarczki zaopatrzone były w wypustki. Tarczki niezdobione lub ornamentowane: stempelkami (częsty motyw koncentrycznych kół), liniami rytymi bądź →Kerbschnitt, niekiedy także w stylu zwierzęcym. Kabłąk gładki lub facetowany, czasem z metopą na szczycie; niezdobiony lub ornamentowany (stempelki, linie ryte, Kerbschnitt). Niektóre egzemplarze zdobione poprzecznymi żeberkami rozmieszczonymi symetrycznie na główce, kabłąku i nóżce, także almandynami.

AB-W

Literatura: H. Shetelig, Smaa broncespænder fra folkevanderingstiden, „Oldtiden. Tidskrift for Norsk forhistorie“ 1 (1910), 1911, s. 51-99; W. Hübener, Gleicharmige Bügelfibeln der Merowingerzeit in Westeuropa, Madrider Mitt. 13, 1972, s. 211n.; S. Thörle, Gleicharmige Bügelfibeln des frühen Mittelalters, Universitätsforschungen zur prähistorischen Archäologie 81, Bonn 2001.